تکامل بلندگوی کامپیوتر
هنگامی که رایانه ها در ابتدا آزاد شدند ، بلندگوهای داخل آن در شاسی تعبیه شده بود که مجموعه ای از تن ها و بوق های مختلف را تولید می کرد. اولین بلندگوی داخلی رایانه توسط IBM در سال 1981 اختراع شد و صدای اولیه و بی کیفیت تولید کرد.

با پیشرفت تکنولوژی ، بلندگوهای آنبرد به داخل مانیتور کامپیوتر منتقل شدند و توانایی تولید صدا ، موسیقی و جلوه های صوتی دیگر را پیدا کردند. بلندگوهای مانیتور در پایین چپ و پایین راست در جلوی مانیتور قرار داشتند. با این حال ، برخی از مانیتورها دارای بلندگوهایی در سمت چپ و راست مانیتور بودند.

هنگامی که بازی های رایانه ای ، موسیقی دیجیتال و سایر رسانه ها رواج یافت ، تولیدکنندگان شروع به ساخت بلندگوهای خارجی کردند که صداهای با کیفیت بالاتر و باس بهبود یافته تولید می کردند. اولین بلندگوی رایانه خارجی توسط Abinawan Puracchidas در سال 1991 اختراع شد و هنوز هم نوع اصلی بلندگو برای رایانه ها است.

رتبه بندی یک بلندگو
بلندگوها در پاسخ فرکانس ، اعوجاج هارمونیکی کامل و وات درجه بندی می شوند.

پاسخ فرکانس میزان اندازه گیری بالا و پایین صداهایی است که بلندگو تولید می کند.
THD (اعوجاج هارمونیک کل) ، میزان اعوجاجی است که در اثر تقویت سیگنال ایجاد می شود.
وات میزان تقویت موجود برای بلندگوها است.
چرا به بلندگوهای رایانه نیاز داریم؟
بلندگوهای خارجی به رایانه یا دستگاه دیگری متصل می شوند تا صدا را بیشتر تقویت کنند (بلندتر کنید) ، بیس بیشتری را با ساب ووفر اضافه کنید یا صدای فراگیر ایجاد کنید. اگر لپ تاپ ، تلفن هوشمند یا دستگاه دیگری با بلندگوهای داخلی دارید ، نیازی به بلندگوهای خارجی ندارید مگر اینکه به صداهای بلندتر ، بیس بیشتر یا صدای فراگیر احتیاج داشته باشید.